பறந்து பார்

பற பற  கவிதையின் சிறகுகள் விரி விரி
பரந்திடும் பெருவெளியில்
துறதுற  கயிறுகள் இறுகிடும்வலி இது
பெரிதெனத் தெரியுதெனில்
நறநற வெனப் பல நெரிந்திடும் ஒலிகள்பல்
லிடை யிருந்தெழு மொலியில்
குறைகுறைப் பிரசவம்  நிகழுவ துயிரிடை
கொளும் வலி சிறிதல்லவே

விரைவிரை எழுந்துடு விரிவிழி தெரிந்திடும்
வியன்தரு வெளிவானில்
நுரைநுரை எனப்பல நகர்ந்திடும் முகிலிடை
நிறைந்திடு சுதந்திரமும்
வரைவரை எதுவுமே இலதொரு பெருவெளி
விடிவுடன் கிழக்கிடையே
கரைகரை யிலப்பெரு கனவுகள் தருகதிர்
கவிதையென் றெழுகையிலே

விரி விரிமலர்களை வடிவினில்பல நிற
வழிமது இதழ் நெகிழ்வே
புரிபுரி உணர்வெனும் பெரிதொரு அரங்கமும்
புதிதென நடமிடவே
சரிசரி எனதுன திளமன மதுசொலும்
சகலதும் கவிதைகளே
எரிஎரி இறுகிடும் இழைகளும்  கரங்களில்
இருந்தெரிந் திடநீறே

தெரி தெரி, வரிவரி எனவரிந்திடவலி
துன துயிர்படுந் துயரே
சிரி சிரி பெரிதென உரிகரி இரவெனும்
சிறுமையும் விலகிடவே
அரிதரி தெனஅறி அவள்தரும் தமிழ்பெரி
ததைநினை உயர்வெனவே
வெறிவெறி எனவெழு உணர்வுகள் தனைவடி
உயர்தரு கலைஎனவே!

*****************